แล้วทำไมไทยเราจึงไม่ระแคะระคายล่วงรู้ความเป็นไปทางการเกษตรของจีนกันบ้าง คำตอบก็คือการสื่อสารทางด้านภาษาเราไม่มีประสิทธิภาพ เพราะไทยเราตัดตอนการศึกษาเล่าเรียนหนังสือภาษาจีนมาร่วม 1 ชั่วอายุคนมาแล้ว ชนรุ่นใหม่จึงไม่ประสีประสากับภาษาจีน บุคลากรที่สามารถเจรจาพาทีมีกันน้อยแทบนับตัวได้ ดูโทรทัศน์จีนไม่เข้าใจ ไม่รู้เรื่องรู้ราว เท่ากับเป็นโรคตาขุ่นตาใสมองอะไรไม่ชัดเจนกันเลย
http://space.tv.cctv.com/podcast/zfj
ประเทศไทยได้ชื่อว่าเป็นประเทศกสิกรรม ประชาชนทำการเกษตรเป็นส่วนใหญ่ แต่เมื่อเปรียบเทียบการส่งเสริมสนับสนุนดูแลเกษตรกรจากภาครัฐของเรากับจีนแล้วช่างห่างไกลกันเหลือแสน ไม่ต้องกล่าวหยิบยกกันให้เมื่อยปากเมื่อยมือ ให้ดูรายการทางการเกษตรที่ถ่ายทอดทางโทรทัศน์ก็ไม่อยากเปรียบเทียบกันอีกต่อไป จีนมีโทรทัศน์ช่องเฉพาะที่ถ่ายทอดเนื้อหาสาระทางการเกษตรเป็นหลัก รายการที่ออกอากาศยาวนานนับเป็นชั่วโมง ส่วนของไทยเรานั้นออกอากาศแค่ 15-20นาทีก็หาได้ยากเต็มที
การประชาสัมพันธ์ส่งเสริมการเรียนรู้วิชาการใหม่ๆ เทคโนโลยีที่ก้าวหน้า ไม่เพียงแต่แพร่หลายกระจายทางโทรทัศน์เท่านั้น แต่ยังได้จัดตั้งเครือข่ายทางอินเตอร์เน็ตจำนวนมาก โดยเฉพาะเว็บไซท์จากสถานีโทรทัศน์ CCTV 7 ทั้งที่ถ่ายทอดสดและย้อนหลังบนช่องทางอินเตอร์เน็ตอีกด้วย มีทั้งที่เป็นบทความ วิดีโอ และตอบปัญหาไขข้อข้องใจอุปสรรค์ต่างๆให้แก่เกษตรกรนับพันเว็บ เรามาเริ่มต้นกันที่หน้าเว็บไซท์
|