ยังคงตรวจพบเครื่องสำอางที่ปนเปื้อนแบคทีเรีย รวมถึงครีมอาบน้ำ แป้งทาหน้า อายแชโดว์และโลชั่น หรือมีสารเคมีห้ามใช้สี รวมถึงแชมพู สบู่ น้ำยาทำความสะอาด และรอยสักชั่วคราว [29] ภายใต้กฎหมายปัจจุบัน องค์การอาหารและยามีอำนาจเพียงเล็กน้อยในการตรวจสอบสารเคมีในเครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอื่นๆ บริษัทผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลไม่จำเป็นต้องลงทะเบียนกับ FDA, อันตรายในเครื่องสำอาง แจ้งข้อมูลส่วนผสมต่อ FDA, ใช้แนวทางปฏิบัติที่ดีในการผลิตหรือ GMP, รายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ต่อ FDA หรือให้ FDA เข้าถึงบันทึกความปลอดภัย องค์การอาหารและยาไม่มีอำนาจที่จะระงับการขึ้นทะเบียนหรือการเรียกคืนคำสั่งซื้อเมื่อผลิตภัณฑ์มีความเสี่ยงต่อผลกระทบต่อสุขภาพอย่างร้ายแรงหรือเสียชีวิต ในทางตรงกันข้าม ผู้ผลิตอาหาร ยา และอุปกรณ์ทางการแพทย์จะต้องลงทะเบียนกับ FDA ดูแลรักษา และให้สิทธิ์การเข้าถึงข้อมูลของ FDA ในการบันทึกและรายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ หากอาหาร ยา หรืออุปกรณ์ไม่ปลอดภัย อย. สามารถระงับใบอนุญาตการผลิตและผลิตภัณฑ์ได้ หากอาหารหรืออุปกรณ์ที่ไม่ปลอดภัยออกสู่ตลาด FDA สามารถสั่งเรียกคืนและดำเนินการทางกฎหมายกับผู้ผลิตยาที่ไม่เรียกคืนผลิตภัณฑ์ของตน [30]