ผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากเทคโนโลยีใหม่ๆ หากมีการนำเข้ามาประเทศไทย ส่วนใหญ่แล้วผู้บริโภคมักจะเรียกหา หนังสือรับรองจากหน่วยงานราชการไทย ทั้งที่โดยความจริงแล้ว ข้อมูลทั้งหมดนั้นปัจจุบันเราสามารถค้นหาได้จากแหล่งต้นตอได้โดยตรงทางอินเตอร์เน็ต แต่อุปสรรค์ที่เกิดขึ้นกับคนไทยนั้น ก็คือเรื่องของภาษาหนังสือ ทำการสื่อสารทำความเข้าใจนั้นเป็นอุปสรรค์ข้อใหญ่ ถ้าเป็นภาษาอังกฤษก็ยังพอทำเนา แต่ถ้าเป็นภาษาจีนแล้วละก้อ อันนี้น่าหนักใจหน่อย เพราะเราไม่ได้ให้ความสำคัญด้านภาษาจีนมานานแล้ว เพิ่งจะเปิดรับเมื่อไม่นานมานี้เอง ซึ่งก็ยังเรียกได้ว่า อยู่ในระดับอนุบาลอยู่

ดังนั้นกลุ่มผู้บริโภคดังกล่าวจึงเข้าไม่ถึงและไม่กล้าใช้ผลิตภัณฑ์ใหม่ๆโดยที่ไม่เห็นใบรับรองจากทางการ ซึ่งโดยความจริงแล้ว เราสามารถสืบค้นได้จากเจ้าของประเทศผู้ผลิตโดยตรง เพราะขบวนการคุ้มครองผู้บริโภคนั้น ทางการของแต่ละประเทศนั้นก็ให้ความสำคัญดำเนินการกันอยู่แล้ว โดยเฉพาะประเทศที่ส่งออกสินค้าไปจำหน่ายยังต่างประเทศ

นาโนเทคโนโลยีนั้นเป็นเทคโนโลยีใหม่ ผลของมันนั้นค่อนข้างเป็นเรื่องใหม่ ซึ่งบางครั้งก็ขัดแย้งกับความคิดที่เรายึดติดกันอยู่ จึงทำให้ทำใจยอมรับไม่ได้ ทั้งนี้เพราะไม่มีความเข้าใจแล้ว ยังไม่ทำการศึกษาทดลองอีกด้วย เป็นที่น่าเสียดายที่ไม่สามารถเข้าถึงเทคโนโลยีใหม่ๆที่เกิดขึ้นได้

ผลิตภัณฑ์ นาโน 863 นาโนบอล นาโนสทิค หรืออื่นๆ ที่ทางห้างฯ นำเข้ามาจำหน่ายนั้น ล้วนแต่เป็นวัตถุดิบชนิดเดียวกันทั้งสิ้น หากแต่มีการดีไซน์รูปแบบ เพื่อนำมาประยุกต์ใช้งานให้เหมาะสมกับการใช้งานแต่ละสาขาเท่านั้นเอง และได้มีการนำเข้ามาก่อนทื่จะได้มีการจัดตั้ง ศูนย์นาโนเทค 3 - 4 ปี และได้นำไปให้ทาง วท. ให้ทำการตรวจสอบ  แต่ทาง วท. บอกว่า ไม่มีบุคลากร และเครื่องมือ จึงได้นำไปให้ คณะวิศวะ ม. สงขลา ทำการตรวจสอบ ซึ่งก็สามารถตรวจสอบแต่ตัวสารวัตุเท่านั้น ว่าคืออะไร ไม่สามารถตรวจลึกลงไปถึงระดับนาโนได้

ส่วนสาร GPIT (นาซี 778) ยิ่งพิลึกกึกกือเกินว่าจะเชื่อว่าจะให้ผลเป็นจริงดังคำโฆษณา เพราะเป็นการนำเอา ส่วนของพืช มาบดป่น แล้ว นำมาผสมเข้ากันในสัดส่วนที่พอดี นำไปชงในน้ำเดือด นำไปให้กับต้นพืช แล้วสามารถก่อเกิดผลทาง พันธุกรรมได้ เป็นเรื่องเหลือเชื่อยากที่จะทำใจรับได้ เนื่องจากเป็นเทคโนโลยีใหม่ ที่กลไกการทำงานนั้นแตกต่างงจาก บรรดาสารอื่นๆที่ใช้กันอยู่ (ปุ๋ย ฮอร์โมน ฯลฯ) ซึ่งทางการไทยก็ยังไม่มีข้อมูลทางด้านนี้ จึงไม่สามารถออกใบรับรองให้ได้ รับรองให้ได้แค่ว่า เป็นวัสดุอะไร เข้าข่ายเป็นสินค้าที่ต้องควบคุมทางปุ๋ยหรือผลิตภัณฑ์เคมีหรือไม่เท่านั้น  (ซึ่งเราก็มีหลักฐานพร้อม ในการแสดงต่อศุลกากรในการนำเข้ามาในราชอาณาจักร)

ส่วน site  reference  ขนาดใหญ่ๆเป็นพันไร่นั้น บริษัทอาหารเครื่องกระป๋องมาลีได้เคยนำไปใช้กับข้าวโพดหวาน ได้ผลดีเกินคาด จนต้องยกเลิกไป เพราะขนาดของฝักนั้นใหญ่กว่าขนาดมาตรฐานการทำงานของเครื่องจักร 

ปัจจุบัน ผลของพื้นที่ที่เป็นแปลงใหญ่นั้นไม่มี มีเป็นแปลงเล็กที่กระจัดกระจายกันทั่วประเทศ และในกรณีดังกล่าวคิดว่าไม่จำเป็นต้องดูผลลัพท์ขนาดใหญ่ถึงเพียงนั้น ถ้ามีการทดสอบเปรียบเทียบกัน ไร่ต่อไร่ ก็สามารถวิเคราะห์สรรพคุณ ประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ได้แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผลที่มีความแตกต่างมากๆดังหน้ามือกับหลังมือเช่นนี้ การยึดติดกับความคิดเก่าๆ การไม่เปิดรับกับสิ่งใหม่ การไม่ยอมทดสอบข้อเท็จจริง ย่อมเสียโอกาสที่ดีเป็นอย่างยิ่ง   

หากทำเป็นแปลงเปรียบเทียบ ด้านซ้าย 2 ไร่ ด้านขวา 2 ไร่ ด้านนึงใช้ อีกด้านหนึ่ง ไม่ใช้ผลิตภัณฑ์ ก็น่าจะแสดงให้เห็นได้นะ ไม่ต้องถึง  400 ไร่หรอกครับคุณ (สนใจ) หากทำแปลงเปรียบเทียบเอาไว้ ก็น่าชวนกันไปศึกษาดูงานนะ ได้ไปดูเทคโนโลยีใหม่ๆ

จริงๆแล้ว มีวิธีวัดผลมากมายนะ นอกจากแปลงเปรียบเทียบแล้ว ผู้ขายสินค้าก็ต้องแสดงให้เห็นเหมือนกัน ว่า input แบบนี้ out put ออกมาต่างกันยังไง ถ้าพิสูจน์ให้เห็นไดด้ ก็คือ วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี แต่หากแสดงให้เห็นไม่ได้ มันก็คือไสยศาสตร์

ถ้าบอกว่าคนไทยเราไม่มีความรู้ก็คงไม่ใช่หรอก ผู้ผลิตเพียงถ่ายทอดผลการทดลองมา ก็ศึกษาได้แล้วครับ