ตลอดชีวิตของเรา ตัวกำหนดทางสังคมและโครงสร้างหลายอย่างอาจรวมกันเพื่อปกป้องหรือบั่นทอนสุขภาพจิตของเรา และเปลี่ยนจุดยืนของเราเกี่ยวกับความต่อเนื่องด้านสุขภาพจิตใจ ปัจจัยทางจิตวิทยาและชีวภาพส่วนบุคคล เช่น ทักษะทางอารมณ์ การใช้สารเสพติด และพันธุกรรม สามารถทำให้ผู้คนมีความเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพจิตการเผชิญกับสถานการณ์ทางสังคม เศรษฐกิจ ภูมิรัฐศาสตร์ และสิ่งแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย รวมถึงความยากจน ความรุนแรง ความไม่เท่าเทียม และการกีดกันทางสิ่งแวดล้อม ยังเพิ่มความเสี่ยงที่ผู้คนจะประสบปัญหาสุขภาพจิตอีกด้วยความเสี่ยงสามารถแสดงออกได้ในทุกช่วงอายุของชีวิต แต่ความเสี่ยงที่เกิดขึ้นในช่วงที่อ่อนไหวต่อพัฒนาการ โดยเฉพาะในเด็กปฐมวัยนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่ง ตัวอย่างเช่น การเลี้ยงดูที่รุนแรงและการลงโทษทางร่างกายเป็นที่ทราบกันดีว่าบั่นทอนสุขภาพของเด็ก และการรังแกเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับภาวะสุขภาพจิตปัจจัยป้องกันเกิดขึ้นในชีวิตของเราในทำนองเดียวกันและทำหน้าที่เสริมสร้างความยืดหยุ่น ซึ่งรวมถึงทักษะและคุณลักษณะทางสังคมและอารมณ์ส่วนบุคคลของเรา ตลอดจนปฏิสัมพันธ์ทางสังคมในเชิงบวก การศึกษาที่มีคุณภาพ งานที่มีคุณค่า ย่านที่ปลอดภัย และความสามัคคีของชุมชน และอื่นๆ