การศึกษาชี้ให้เห็นว่าปัจจัยทางจิตวิทยามีอยู่อย่างน้อย 50 เปอร์เซ็นต์ของกรณีความเหนื่อยล้า สิ่งเหล่านี้อาจรวมถึง:โรคซึมเศร้า ความเจ็บป่วยนี้มีลักษณะเฉพาะคือความรู้สึกเศร้า ความหดหู่ และความสิ้นหวังที่รุนแรงและยาวนาน ผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้ามักมีอาการอ่อนเพลียเรื้อรังความวิตกกังวลและความเครียด คนที่วิตกกังวลหรือเครียดเรื้อรังจะทำให้ร่างกายทำงานหนักเกินไป อะดรีนาลีนที่ท่วมท้นอย่างต่อเนื่องจะทำให้ร่างกายหมดแรง และ ความเหนื่อยล้า ก็เข้ามาแทนที่ความเศร้าโศก การสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักทำให้เกิดอารมณ์ที่หลากหลาย รวมถึงความตกใจ รู้สึกผิด หดหู่ สิ้นหวัง และความเหงาการวินิจฉัยความเมื่อยล้าเนื่องจากความเหนื่อยล้าสามารถแสดงอาการได้หลากหลายและเกิดจากหลายปัจจัยที่ทำงานร่วมกัน การวินิจฉัยจึงเป็นเรื่องยาก แพทย์ของคุณอาจวินิจฉัยความเหนื่อยล้าโดยใช้การทดสอบหลายอย่าง ได้แก่ :ประวัติทางการแพทย์ เหตุการณ์ล่าสุด เช่น การคลอดบุตร การใช้ยา การผ่าตัด หรือการสูญเสียอาจส่งผลต่อความเหนื่อยล้า

การตรวจร่างกาย เพื่อตรวจหาสัญญาณของการเจ็บป่วยหรือโรค แพทย์ของคุณอาจถามคำถามโดยละเอียดเกี่ยวกับอาหาร วิถีชีวิต และเหตุการณ์ในชีวิตการทดสอบ  เช่น การตรวจเลือด การตรวจปัสสาวะ เอ็กซเรย์ และการตรวจอื่นๆ แนวคิดคือการขจัดสาเหตุทางกายภาพ เช่น โลหิตจาง การติดเชื้อ หรือปัญหาเกี่ยวกับฮอร์โมน