“ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัวว่าใบหน้าแบบไหนที่เรียกว่าสวย แต่เราเลือกใบหน้าที่น่าเกลียดสุดๆ หรือสวยมาก” โอลสันกล่าว "เห็นอย่างรวดเร็ว ผู้ชมสามารถประเมินความงามทางกายภาพโดยไม่รู้ตัว แม้ว่าจะแม่นยำก็ตาม" ในการทดลองครั้งที่สองและสาม นักวิจัยได้สำรวจแนวคิดของ "การรองพื้น" ไม่ว่าการเห็นใบหน้าที่มี ความงาม จะทำให้ผู้ดูมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงใบหน้านั้นกับคุณลักษณะเชิงบวกหรือไม่ การทดลองที่สองเกี่ยวข้องกับการแสดงใบหน้าบนหน้าจออย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยข้อความสีขาวบนหน้าจอสีดำหลังจากนั้นไม่นาน ผู้เข้าร่วมได้รับคำสั่งให้เพิกเฉยต่อใบหน้าและถูกจับเวลาว่าพวกเขาสามารถจำแนกคำว่าดีหรือไม่ดีได้เร็วเพียงใด เวลาตอบสนองต่อคำพูดดีๆ เช่น "เสียงหัวเราะ" หรือ "ความสุข" เกือบจะเท่ากัน เร็วขึ้นหลังจากได้เห็นใบหน้าที่มีเสน่ห์