วัสดุแม่เหล็กไฟฟ้าสามารถแบ่งออกเป็นวัสดุที่ "อ่อน" ทางสนามแม่เหล็ก เช่นเหล็กอบอ่อน ซึ่งสามารถถูกทำให้เป็นแม่เหล็กได้แต่ไม่มีแนวโน้มที่จะคงความเป็นแม่เหล็ก และวัสดุที่ "แข็ง" ซึ่งมีลักษณะเป็นสนามแม่เหล็ก แม่เหล็กถาวรทำจากวัสดุเฟอร์โรแมกเนติก "แข็ง" เช่นอัลนิโคและเฟอร์ไรต์ซึ่งผ่านกระบวนการพิเศษในสนามแม่เหล็กแรงสูงระหว่างการผลิตเพื่อจัด โครงสร้าง ไมโครคริสตัลไลน์ ภายใน ทำให้ล้างอำนาจแม่เหล็กได้ยากมาก ในการล้างอำนาจแม่เหล็กอิ่มตัว ต้องใช้สนาม แม่เหล็ก บางอย่าง และเกณฑ์นี้ขึ้นอยู่กับการบีบบังคับของวัสดุที่เกี่ยวข้อง วัสดุ "แข็ง" มีการบีบบังคับสูง ในขณะที่วัสดุ "อ่อน" มีการบีบบังคับต่ำ ความแข็งแรงโดยรวมของแม่เหล็กวัดได้จากโมเมนต์แม่เหล็กหรืออีกทางหนึ่งคือฟลักซ์แม่เหล็ก ทั้งหมด ที่ผลิตขึ้น ความแรงของสนามแม่เหล็กใน ท้องถิ่น ในวัสดุนั้นวัดได้โดยการทำให้เป็นแม่เหล็ก แม่เหล็กไฟฟ้าทำมาจากขดลวดที่ทำหน้าที่เป็นแม่เหล็กเมื่อมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน แต่จะหยุดเป็นแม่เหล็กเมื่อกระแสหยุดลง บ่อยครั้ง ขดลวดจะพันรอบแกนกลางของวัสดุแม่เหล็กไฟฟ้า "อ่อน" เช่นเหล็กอ่อนซึ่งช่วยเพิ่มสนามแม่เหล็กที่ผลิตโดยขดลวดได้อย่างมาก