มีการใช้เครื่องตรวจจับรังสีเอกซ์หลายประเภท ซึ่งรวมถึงตัวนับไกเกอร์ ตัวนับตามสัดส่วน และตัวนับประกายแวววาว อุปกรณ์ตรวจจับเหล่านี้ต้องการพื้นที่รวบรวมขนาดใหญ่ เนื่องจากแหล่งกำเนิดรังสีเอกซ์จากท้องฟ้าอยู่ห่างไกลและอ่อนแอ จึงจำเป็นต้องใช้ประสิทธิภาพสูงในการตรวจจับรังสีเอกซ์เหนือ รังสี พื้นหลังที่เกิดจากรังสีคอสมิกกล้องโทรทรรศน์รังสีเอกซ์ตัวแรกคือ Apollo Telescope Mount ซึ่งศึกษาดวงอาทิตย์จากบนยานสกายแล็ปของสถานีอวกาศอเมริกัน ตามมาในช่วงปลายทศวรรษ 1970 โดยหอสังเกตการณ์ดาราศาสตร์พลังงานสูง (HEAO) สองแห่ง ซึ่งสำรวจแหล่งกำเนิดรังสีเอกซ์ HEAO-1 ทำแผนที่แหล่งกำเนิดรังสีเอกซ์ด้วยความไวสูงและความละเอียดสูง วัตถุที่น่าสนใจบางอย่างเหล่านี้ได้รับการศึกษาโดยละเอียดโดย HEAO-2 (ชื่อหอดูดาวไอน์สไตน์)