หุบเขาใต้น้ำทำหน้าที่เป็นท่อนำตะกอนขนาดเท่าเม็ดทรายจากขอบทวีปไปสู่ทะเลลึก ในช่วงที่ระดับน้ำทะเลต่ำ แม่น้ำจะไหลลงสู่หุบเขาลึกในมหาสมุทรแอตแลนติกโดยตรง ทรายและโคลนถูกพัดพาลงมาตามระบบเหล่านี้ หลายครั้งผ่านระบบลาดขึ้นเพื่อส่งตรงไปยังที่ราบก้นบึ้งของก้นมหาสมุทร ตัวอย่างแกนกลางที่ถ่ายในที่ราบก้นบึ้งในมหาสมุทรแอตแลนติกนอกรัฐนอร์ทแคโรไลนา แสดงชิ้นส่วนหอยมอลลัสกาชั้นพิเศษที่โดดเด่นในการทับถมของแรงโน้มถ่วงซึ่งเดินทางเป็นระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร และสามารถตรวจสอบย้อนกลับได้ผ่านระบบหุบเขาใต้ทะเลแฮตเทอราส ในช่วงที่ระดับน้ำทะเลขึ้นสูง หุบเขาใต้ทะเลนอกชายฝั่งตะวันออกของทวีปอเมริกาเหนืออยู่ห่างจากแนวชายฝั่งหลายสิบกิโลเมตร เรือดำน้ำ และการเคลื่อนตัวผ่านแนวลาดชันจะช้าลงอย่างมากหรืออาจหยุดลง บนชายฝั่งตะวันตกของทวีป ซึ่งการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกทำให้เกิดแนวขอบแคบๆ หนุนหลังด้วยภูเขาสูง สถานการณ์มีอยู่ในปัจจุบันซึ่งค่อนข้างคล้ายคลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนแนวราบในช่วงที่ระดับน้ำทะเลต่ำ หุบเขาใต้ทะเลมีต้นกำเนิดใกล้กับชายฝั่ง ตัดกับระบบกระแสน้ำตามยาวและดูดทรายลงสู่พื้นแอ่งน้ำใน Borderland ซึ่งก็คือขอบทวีปของแคลิฟอร์เนียตอนใต้และตอนเหนือของบาฮากาลิฟอร์เนีย