ในการทำความเข้าใจและตอบสนองต่อพฤติกรรมที่เป็นปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพคุณต้องคิดถึงสิ่งที่มาก่อนและสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้น มีสามลักษณะที่สำคัญสำหรับพฤติกรรมที่กำหนด ปัจจัยก่อนหน้า  ปัจจัยก่อนหน้าที่ทำให้พฤติกรรมมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นมากหรือน้อย อีกคำหนึ่งที่คุ้นเคยกันมากขึ้นคือทริกเกอร์ การเรียนรู้และคาดการณ์ล่วงหน้าเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์อย่างยิ่งในการป้องกันพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม พฤติกรรม  การกระทำเฉพาะที่คุณพยายามส่งเสริมหรือกีดกัน ผลที่ตามมา  ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติหรือตามเหตุผลของพฤติกรรม ผลที่ตามมา - บวกหรือลบ - การสอนเด็ก  ส่งผลต่อความเป็นไปได้ที่พฤติกรรมจะเกิดขึ้นซ้ำ และยิ่งมีผลในทันทีก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น กำหนดพฤติกรรม ขั้นตอนแรกในแผนการจัดการพฤติกรรมที่ดีคือการระบุพฤติกรรมเป้าหมาย พฤติกรรมเหล่านี้ควรมีความเฉพาะเจาะจง (เพื่อให้ทุกคนมีความชัดเจนในสิ่งที่คาดหวัง) สังเกตได้และวัดผลได้ (เพื่อให้ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าพฤติกรรมดังกล่าวเกิดขึ้นหรือไม่) ตัวอย่างของพฤติกรรมที่นิยามได้ไม่ดีคือ การอวดดี หรือ เป็นคนดี พฤติกรรมที่กำหนดไว้อย่างดีคือวิ่งไปรอบ ๆ ห้อง (ไม่ดี) หรือเริ่มการบ้านตรงเวลา (ดี) ก่อนหน้าทั้งดีและไม่ดี บรรพบุรุษมีหลายรูปแบบ บางอย่างส่งเสริมพฤติกรรมที่ไม่ดี บางอย่างเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ที่ช่วยให้ผู้ปกครองจัดการพฤติกรรมที่อาจเป็นปัญหาก่อนที่จะเริ่มและส่งเสริมพฤติกรรมที่ดี ก่อนหน้าที่จะ