ในการทำให้สมบูรณ์แบบ Brandenburg กล่าวว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะอธิบาย มาถึงบิตทางเทคนิค กระบวนการเข้ารหัสในยุคแรกๆ ได้รับการออกแบบมาเพื่อกรองสัญญาณเป็นชั้นของเสียง ซึ่งสามารถบันทึกหรือละทิ้งได้ขึ้นอยู่กับความสำคัญสัมพัทธ์ แต่ระบบนั้น มีโครงสร้างมากและไม่ยืดหยุ่น ดังนั้นจึงมีการเสนอระบบใหม่ที่จะใช้ประโยชน์จากข้อจำกัดของการได้ยินของมนุษย์ คนอื่นมีความคิดว่าเราควรใช้การใช้ไซโคอะคูสติกจริงๆ และความรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เราได้ยิน สิ่งที่เราไม่ได้ยิน – ที่เรียกว่า การปิดบัง ซึ่งบางครั้งเราได้ยินบางสิ่ง บางครั้งก็ถูกปิดบังด้วยเสียงอื่น ด้วยสิ่งนี้ ในทางกลับกัน ระบบที่ฉันได้รับคือประสิทธิภาพ เอ็มพี 3  เช่น ความสามารถในการลดบิตเรตของเพลง เพลงที่บีบอัด ในทางกลับกัน ฉันมีความยืดหยุ่นในการปรับให้เข้ากับคุณสมบัติของระบบการได้ยินของมนุษย์ได้ดีขึ้น พ.ศ. 2531 มีการประชุมทีมงานระหว่างประเทศหลังจากที่องค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐาน (ISO) เรียกร้องให้มีมาตรฐานในการเข้ารหัสเสียง ทีมนั้นมีชื่อว่า Moving Picture Experts Group หรือเรียกโดยย่อว่า MPEG Brandenburg ให้เครดิตเพื่อนร่วมงานชื่อ Leonardo Chiariglione ด้วย วิสัยทัศน์ที่ว่ามาตรฐานดังกล่าวจะเป็นประโยชน์