รวมถึงช่องทางใต้ดินและบนดินหลายชุด ที่ยาวที่สุดคือ Aqua Marcia ซึ่งสร้างขึ้นในปี 144 ก่อนคริสตศักราช แหล่งที่มาอยู่ห่างจากกรุงโรมประมาณ 37 กม. (23 ไมล์) อย่างไรก็ตาม ตัวสะพานส่งน้ำมีความยาว 92 กม. (57 ไมล์) เนื่องจากต้องคดเคี้ยวไปตามแนวพื้นดินเพื่อรักษาการไหลของน้ำให้คงที่ เป็นเวลาประมาณ 80 กม. (50 ไมล์) สะพานส่งน้ำอยู่ใต้ดินในคูน้ำที่มีหลังคาคลุม และเฉพาะช่วง 11 กม. (7 ไมล์) สุดท้ายเท่านั้นที่ลากสะพานลอยขึ้นเหนือพื้นบนตู้ อันที่จริง ความยาวรวมกันส่วนใหญ่ของท่อส่งน้ำที่ส่งไปยังกรุงโรม น้ำ (ประมาณ 420 กม. [260 ไมล์]) สร้างเป็นคูหรืออุโมงค์ที่มีหลังคาคลุม เมื่อข้ามหุบเขา สะพานส่งน้ำได้รับการสนับสนุนโดยอาร์เคดซึ่งประกอบด้วยสะพานหินแกรนิตขนาดใหญ่ตั้งแต่หนึ่งชั้นขึ้นไปและซุ้มโค้งที่น่าประทับใจท่อส่งน้ำสิ้นสุดในกรุงโรมที่อ่างเก็บน้ำสำหรับแจกจ่าย ซึ่งน้ำถูกส่งไปยังห้องอาบน้ำสาธารณะหรือน้ำพุ พลเมืองที่ร่ำรวยหรือมีอภิสิทธิ์ไม่กี่คนมีท่อส่งน้ำเข้าบ้านโดยตรง แต่คนส่วนใหญ่ขนน้ำในภาชนะจากน้ำพุสาธารณะ น้ำไหลตลอดเวลา ส่วนเกินถูกใช้เพื่อทำความสะอาดถนนและล้างท่อระบายน้ำท่อส่งน้ำและท่อส่งน้ำในสมัยโบราณไม่สามารถทนต่อแรงกดดันได้มากนัก ช่องทางถูกสร้างขึ้นด้วยหินตัด อิฐ เศษหินหรืออิฐหรือคอนกรีตหยาบ โดยทั่วไปแล้วท่อจะทำจากหินเจาะหรือท่อนไม้ที่มีโพรง แม้ว่าจะใช้ท่อดินเหนียวและท่อตะกั่วก็ตาม ในช่วงยุคกลางไม่มีความก้าวหน้าในวิธีการหรือวัสดุที่ใช้ในการส่งและจ่ายน้ำ