การเติบโตทางเศรษฐกิจมักแตกต่างจากการพัฒนาเศรษฐกิจ ซึ่งระยะหลังถูกจำกัดไว้เฉพาะเศรษฐกิจที่ใกล้เคียงกับระดับยังชีพ คำว่าการเติบโตทางเศรษฐกิจใช้กับเศรษฐกิจที่มีรายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้นอยู่แล้ว ในวลีของ Rostow การเติบโตทางเศรษฐกิจเริ่มต้นที่ไหนสักแห่งระหว่างระยะของการบินขึ้นและระยะของการเจริญเติบโต หรือในเงื่อนไขของคลาร์ก ระหว่างเวทีหลักและเวทีที่ควบคุมโดยการผลิตรอง ลักษณะที่โดดเด่นที่สุดในการพัฒนาดังกล่าวโดยทั่วไปคือการลดลงอย่างมากของสัดส่วนของกำลังแรงงานที่ใช้ในภาคการเกษตร มีการเจริญเติบโตด้านอื่นๆ การลดลงของภาคเกษตรกรรมและการเพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมและบริการได้นำไปสู่การกระจุกตัวของประชากรในเมือง อันดับแรกคือสิ่งที่ได้รับการอธิบายว่าเป็น "เมืองหลัก" การเติบโต และต่อมาในชานเมือง ในปีก่อน ๆ การลงทุนด้านสาธารณูปโภค (รวมถึงการลงทุนในการขนส่ง) มีความสำคัญมากกว่าการลงทุนด้านการผลิต แต่ในระหว่างการเจริญเติบโต ความสัมพันธ์นี้ก็กลับตาลปัตร นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นของความสำคัญของสินค้าอุปโภคบริโภคคงทนในผลผลิตทั้งหมด จากประสบการณ์ของสหรัฐฯ อัตราการเติบโตของการผลิตสินค้าทุนในตอนแรกสูงกว่าอัตราการเติบโตของผลผลิตทั้งหมด แต่ต่อมาอัตราการเติบโตของการผลิตสินค้าทุนก็กลับด้านเช่นกัน ในทำนองเดียวกัน รายจ่ายในการก่อสร้างธุรกิจหรือโรงงานก็มีจำนวนมากในช่วงก่อนหน้านี้ในฐานะเป้าหมายของการลงทุนทางธุรกิจเมื่อเทียบกับยุคปัจจุบัน ไม่ว่าประเทศอื่น ๆ จะผ่านประสบการณ์แบบเดียวกันในระยะที่คล้ายคลึงกันในการเติบโตหรือไม่ก็ตาม