การประมาณหมายถึงการเคลื่อนไหวที่เกิดจากการกดหรือดึงกระดูกชิ้นหนึ่งเข้าหาอีกชิ้นโดยตรง—กล่าวโดย “การแปล” ในความหมายทางกายภาพ สิ่งที่ตรงกันข้ามกับการประมาณคือการแยก การเลื่อนและการกลิ้งเกิดขึ้นเฉพาะภายในข้อต่อไขข้อและทำให้กระดูกเคลื่อนแกว่งข้อต่อสามารถจำแนกได้สองวิธี: ทางโลกและทางโครงสร้าง การจำแนกแต่ละประเภทเกี่ยวข้องกับการทำงานร่วมกันพิจารณาชั่วคราว ข้อต่อมีทั้งชั่วคราวหรือถาวร กระดูกของข้อต่อชั่วคราวหลอมรวมเข้าด้วยกันไม่ช้าก็เร็ว ข้อต่อ แต่หลังคลอดเสมอ ตัวอย่างเช่น ข้อต่อทั้งหมดของกะโหลกศีรษะเป็นแบบชั่วคราว ยกเว้นข้อต่อของหูชั้นกลางและข้อต่อระหว่างขากรรไกรล่างและสมอง กระดูกของข้อต่อถาวรไม่หลอมรวม ยกเว้นเป็นผลจากโรคหรือการผ่าตัด ฟิวชั่นดังกล่าวเรียกว่า arthrodesis ข้อต่อถาวรและชั่วคราวทั้งหมดอนุญาตให้เคลื่อนไหวได้ การเคลื่อนไหวของส่วนหลังอาจเกิดขึ้นชั่วคราว เช่นเดียวกับกระดูกหลังคาของกะโหลกศีรษะของทารกระหว่างการคลอด หรือระยะยาว เช่นเดียวกับข้อต่อของส่วนฐานของกะโหลกศีรษะในระหว่างการพัฒนาหลังคลอด