ปัจจุบันจึงมีการปลูกมะนาวในขอบเขตที่จำกัดในประเทศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนส่วนใหญ่ ต้นเลมอนสำหรับปลูกเชิงพาณิชย์มักขยายพันธุ์โดยการต่อกิ่งหรือแตกหน่อตามพันธุ์ที่ต้องการบนต้น กล้าพันธุ์ ส้ม อื่นๆ เช่นส้มหวานเกรปฟรุตส้มแมนดาริน ส้มเปรี้ยว หรือแทงเจลโล ต้นกล้าของสายพันธุ์เหล่านี้มีความเหนือกว่าต้นกล้ามะนาวในฐานะต้นตอ เนื่องจากมีความสม่ำเสมอมากกว่าและอ่อนแอต่อโรคมงกุฎและโรคเน่าเปื่อยต่างๆ เลมอน เขตภูมิอากาศที่ค่อนข้างเย็นและเท่าเทียมกันของชายฝั่งอิตาลีและแคลิฟอร์เนียเอื้ออำนวยต่อการปลูกมะนาวเป็นพิเศษ ต้นไม้มักปลูกในสวนผลไม้ โดยจะเว้นระยะห่างกัน 5–8 เมตร (16–26 ฟุต) ต้นเลมอนมักออกดอกตลอดทั้งปี และเก็บผลปีละ 6 ถึง 10 ครั้ง ผลไม้ขนาดเต็มเพื่อการค้ามีเส้นผ่านศูนย์กลาง ประมาณ 50 มม . (2 นิ้ว) โดยปกติแล้วผลไม้จะถูกเก็บในขณะที่ยังมีสีเขียวอยู่ และหลังจากบ่มแล้วอาจเก็บไว้ได้นานถึงสามเดือนหรือมากกว่านั้น