ปรากฏการณ์หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นในปัจจุบันที่ก่อนหน้านี้เราไม่เชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นและเป็นไปได้ แต่ทว่ามันกลับเกิดขึ้นและเป็นไปแล้วอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งนี้ทั้งนั้นล้วนแต่เกิดจากความอุตสาหะมุ่งมั่นศึกษาค้นคว้าหามูลฐานโดยมิได้หยุดนิ่งของนักวิชาการ ทำให้เข้าใจกลไกการทำงานของสิ่งต่างๆ และนำมาประยุกต์ใช้งานก่อเกิดประโยชน์ต่อการดำรงชีพของคนเราอย่างกว้างขวาง ไม่วายเว้นแม้กระทั่งวงการเพาะปลูก

หลังการปฏิวัติเขียวเป็นต้นมา บรรดาเกษตรกร เหล่านักวิชาการต่างให้ความสำคัญต่อผลิตภัณฑ์สารเคมีที่ใช้ในการบำรุงพืชพรรณที่ปลูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเน้นหนักต่อการใช้ ปุ๋ยเคมีเป็นหลักในการเพิ่มผลผลิต ทางการได้ส่งเสริมให้เกษตรกรใช้ผลิตภัณฑ์ทางเคมีเหล่านี้อย่างกว้างขวาง ซึ่งก็ให้ผลผลตอบสนองในระดับที่น่าพอใจ แต่เมื่อเวลาผ่านพ้นไประยะหนึ่ง เราจึงได้ตระหนักถึงผลเสีย - ผลกระทบข้างเคียงของสารเคมีเหล่านี้ที่ตกค้างสะสมในแผ่นดิน ผืนฟ้า ท้องน้ำ และหวนย้อยกลับเข้าสู่ร่างกายเรา รวมทั้งชีวิตพืชและสัตว์ ก่อปัญหาทางด้านสุขภาพติดตามมา เกิดผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมในวงกว้าง สร้างความเสียหายที่สาหัสน่าปริวิตกเป็นอย่างยิ่ง ยากต่อการแก้ไขเยียวยาให้ดีขึ้นได้ภายในระยะเวลาสั้นๆ

แม้จะค้นพบแนวทางใหม่อันเป็นวิถีทางธรรมชาติที่ให้ผลดีกว่าการใช้สารเคมีแล้วก็ตาม เกษตรกรส่วนใหญ่ก็ยังไม่ปักใจเชื่อว่า สารสมุนไพรดังกล่าวมีประสิทธิภาพดังที่กล่าวอ้างไว้ ต่างเข้าใจว่าเป็นการโฆษณาคุยโม้โอ้อวดหลอกขายสินค้ากันเสียละมากกว่า จึงไม่ได้ให้ความสนใจ ไม่ใส่ใจที่จะนำมาใช้กับพืชที่ปลูก ต่างบอกกล่าวว่า “เป็นไปไม่ได้ที่สารสมุนไพรจะก่อเกิดผลดีเยี่ยมมากมายก่ายกองจากผลิตภัณฑ์เพียงตัวเดียว” ดังเช่นเรื่องที่จะหยิบยกมาเล่าสู่กันฟังต่อไปนี้ว่า...

เราจะปลูกข้าวทำนาในทะเลทรายโกบี  เป็นไปได้จริงหรือ ?

ในอนาคตข้างหน้าอีกไม่นานนัก เราคงจะได้เห็นการปลูกข้าว ทำนากันในทะเลทรายโกบี  ใครนะที่อาจหาญกล้าป่าวประกาศดังนี้ ?

แปลงทดลองที่สอดใส่ยีนทนแล้งเข้าไปในต้นข้าว เปรียบเทียบ
กับต้นข้าวปกติที่ปลูกสลับกันเป็นแปลงเล็กๆนั้น แสดงให้เห็นถึง
ความโดเด่นของยีนทนแล้ง OsSKIPa ได้อย่างชัดเจน
(ล๊อคสีฟางแห้งที่เห็นนั้นคือต้นกล้าข้าวปกติที่แห้งตายไป)

นักวิชาการมหาวิทยาลัยเกษตรกรรม ฮว๋าจงหนงแอย๊ะต้าเสวี๋ย (华中农业大学) ประสบความสำเร็จในการแยกแยะยีนคู่หนึ่งในต้นข้าวที่มีความทนทานต่อความแห้งแล้งได้เป็นอย่างดี ยีนคู่นี้มีชื่อว่า OsSKIPa ผู้ทำการวิจัยได้แถลงว่า หากทำการปรับปรุงเพิ่มความเข้มข้นการแสดงออกของระดับยีนดังกล่าวแล้วจักสามารถเพิ่มขีดความสามารถทนทานต่อความแห้งแล้งได้เป็นอย่างดี พื้นที่ขาดแคลนน้ำอย่างในทะเลทรายโกบีก็อาจทำการปลูกข้าวทำนาได้ในอนาคตข้างหน้า

ผลงานชิ้นนี้ได้รับการตีพิมพ์ในสารสารวิทยาศาสตร์ กวั๋วเจียเคอเสวี๋ยเยี่ยนเยี่ยนคาน《国家科学院院刊》(PNAS / International authoritative academic journal) อันเป็นวารสารวิชาการระดับประเทศ เมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งนำเสนอโดย ศาสตราจารย์ โสรง ลิจง (熊立仲) ท่านเป็นหนึ่งในสมาชิกทีมงานวิจัยข้าวเฉพาะกิจ โดยจะเน้นหนักงานวิจัย – แยกแยะยีนที่มีศักยภาพต้านทานความเครียดของต้นพืชเพื่อนำมาประยุกต์ใช้งานให้เกิดประโยชน์ในการเพาะปลูก

ท่านศาสตราจารย์ โสรง ลิจง ชี้แจงว่า ยีน OsSKIPa ที่ผ่านการกรองคัดแยกด้วยเทคนิคยีนชิปแล้ว (Gene chip technology) ร่วมกับเทคนิคถ่ายโอนยีนจำนวนหลายๆครั้งจนได้ยีนดังกล่าว ผลจากการทดสอบปรากฏว่าในสภาวะที่แห้งแล้ง ต้นกล้าข้าวกลุ่มเปรียบเทียบที่มีอัตราการรอดร้อยละ 20 ถึง 50 นั้น หลังจากได้สอดใส่ยีนทดสอบ OsSKIPa เข้าไปแล้ว อัตราการอยู่รอดนั้นสูงเพิ่มขึ้นกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ขึ้นไป และเมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยว ข้าวที่มียีนทนแล้งอยู่นั้น ผลผลิตเพิ่มขึ้นร่วม 20 %

งานวิจัยชิ้นนี้แสดงให้เห็นว่า ยีน OsSKIPa นั้นสามารถควบคุมการแสดงออกของลักษณะความทนทานต่อความแห้งแล้งของต้นข้าวได้เป็นอย่างดี ยังผลให้เซลล์ของต้นข้าวนั้นมีพลังชีวิตที่แกร่งขึ้น ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อการอยู่รอดในสภาวะที่ขาดน้ำได้เป็นอย่างดี ลดความสูญเสียจากผลกระทบที่เกิดจากความแห้งแล้งได้ ผลที่เกิดขึ้นจากการตอบสนองที่เป็นกระบวนการต่อเนื่องนี้ไม่ใคร่ได้พบเห็นจากการวิจัยในข้าวมาก่อน ผลจากการศึกษาเพิ่มเติม พบว่า โปรตีนในเอ็นไซม์ SKIP สามชนิดในต้นข้าว และคนนั้น (ใกล้เคียงกับยีน OsSKIPa) มีคอมไบด์โปรตีนที่แตกต่างกันออกไป ลักษณะพิเศษเฉพาะตัวดังกล่าวนำไปสู่วิวัฒนาการทางพันธุกรรมให้เป็นยีนที่มีความทนทานต่อความแห้งแล้งอย่างฉับพลัน ถือเป็นสิ่งที่มีความหมายเป็นอย่างยิ่ง

ศาสตราจารย์ โสรง ลิจง กล่าว่า ความทนทานต่อความแห้งแล้งนั้นเกิดจากผลการทำงานแสดงออกร่วมกันของยีนทนแล้งจำนวนมาก ผลงานวิจัยชิ้นนี้ใช้กลวิธีย้อนกลับในการถ่ายทอดพันธุกรรมมาดำเนินการแยกแยะและศึกษาถึงยีนที่คงทนต่อความเครียดของต้นข้าว ผนวกกับความเข้าใจในกระบวนการความต้านทานของโมเลกุล ในขณะเดียวกัน การค้นพบยีนดังกล่าวทำให้การปรับปรุงพันธุ์ข้าวที่มีความทนทานต่อความแห้งแล้งเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ทรงคุณค่าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้