การเพาะปลูกที่กระทำอยู่ทุกวันนี้  เป้าหมายที่ตั้งหวังไว้ก็คือผลผลิตอันสูงสุด  ผลผลิตที่มีคุณภาพดีที่สุดด้วยการลงทุนที่น้อยที่สุด  แต่การณ์หาได้เป็นใจดั่งที่ตั้งหวังวาดเอาไว้ไม่  เพราะเท่าที่เป็นไปทุกวันนี้  การเพาะปลูกให้ได้ผลผลิตสูงสุด คุณภาพดีได้ถึงขั้นที่น่าพึงพอใจนั้น  กลับต้องทุ่มทุนมากเกินความจำเป็น  จากการหว่านให้ปุ๋ยเพิ่มเติมลงในดินมากกว่าเดิม  ฉีดพ่นแร่ธาตุ-อาหารเสริมให้ทางใบมากยิ่งขึ้น  ใช้ฮอร์โมนกระตุ้นเร่งเร้าอีกต่างหาก  บรรดาสารพัดสารพันที่เพิ่มเติมให้กับพืชที่ปลูกนั้น  ล้วนแต่เป็นการเพิ่มต้นทุนทับถมหนายิ่งขึ้น  แต่ทว่าผลผลิตที่เพิ่มขึ้นนั้นกลับไม่ได้สัดส่วนและไม่คุ้มค่ากับจำนวนเงินที่หว่านโปรยลงไปเลย  เมื่อวิเคราะห์คำนวณดูแล้ว  กลับกลายเป็นการสูญเปล่าที่ไม่คุ้มค่าต่อการลงทุนแม้แต่น้อย

เหตุไฉนจึ่งกล่าวเช่นนี้  ที่กล้ากล่าวยืนยันเช่นนี้  เนื่องจากต้นพืชที่ปลูกไม่สามารถบรรลุถึงขีดความสามารถสูงสุด (ศักยภาพ) ที่มันมีอยู่  จากการวิเคราะห์ตรวจสอบปริมาณปุ๋ยที่ใส่ให้แก่ต้นพืชทั้งหมด  ปรากฏว่าพืชสามารถดูดซับไปใช้งานได้ไม่เกิน 30 % !  ส่วนที่เหลืออีก 70 % นั้นสูญสลายไปในอากาศและซึมลึกลงไปใต้พื้นดิน นั่นคือการสูญเสียที่ไม่ก่อเกิดผลตอบแทนกลับคืนมาเลย มีวิธีการหนทางใดบ้างที่พอจะทำให้ให้พืชสามารถนำเอาส่วนที่สูญเปล่า 70 % นั้นมาใช้ประโยชน์ได้เพิ่มมากขึ้น ?

ใครจะเชื่อบ้างว่า มะนาวที่ตกลูกให้เก็บกินได้ที่เห็นอยู่นี้ใช้เวลาปลูกแค่
2 เดือนเศษเท่านั้น และให้ช่อผลดกที่มีขนาดใหญ่ไล่เลี่ยกันในพื้นที่ปลูกที่
เป็นดินทรายร่วนจัด แต่นาซี 778 รังสรรค์ให้ได้

คำตอบก็คือ มี และ ทำได้ และทำได้อย่างมีประสิทธิภาพเต็มเปี่ยมเสียด้วยจากเทคโนโลยี ชักนำพันธุกรรมพืช (Gene Phenotype Induction Technology/GPIT) ที่สามารถเพิ่มอัตราของขบวนการ “แสงสังเคราะห์” ให้สูงขึ้น (Photosynthesis) จากการนำเอา พลังงาน แสงอาทิตย์ มาเป็นตัวจักรหัวหอกในการขับเคลื่อนขบวนการดังกล่าว โดยเรียกขานการเพาะปลูกตามแนวทางนี้ว่า “เกษตรแสงอาทิตย์”

ทำไมต้องเป็นแสงอาทิตย์ ? ย่อมเป็นที่เข้าใจกันโดยชัดแจ้งแล้วว่า แสงอาทิตย์เป็นแหล่งพลังงานแหล่งเดียวที่พืชนำไปดำเนินขบวนการทางชีวเคมีภายในลำต้น  เพื่อสร้างการเจริญเติบโตและให้ผลผลิตในการมีชีวิตและสืบสายพันธุ์  และกล่าวได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า แสงพระอาทิตย์ นั้นเป็นปัจจัยต้นทุนสำคัญที่ไม่ต้องเสียทรัพย์ซื้อหามาป้อนให้แก่พืชที่ปลูกเลยแม้สตางค์แดงเดียว  อีกทั้งยังไม่ต้องควักกระเป๋าจ่ายเงินทางอ้อมเพื่อผ่องถ่ายมาป้อนให้พืชได้ใช้เหมือนกับ น้ำ ที่ต้องลงทุนจัดหาอุปกรณ์และเชื้อเพลิง-พลังงานเพื่อนำพาขนส่งจากแหล่งน้ำมายังผืนดินแหล่งเพาะปลูกแม้แต่น้อย  แล้วเหตุไฉนจึงละเลยปล่อยไปโดยไม่นำพาและให้ความสนใจกับสิ่งล้ำค่าเช่นนี้

ถ้าให้เกษตรกรที่ปลูกยางพาราทายว่าต้นยางพาราที่เห็นนี้มีอายุเท่าไร เกือบทุกรายตอบว่า
ไม่ต่ำกว่า 1 ปี แต่เป็นคำตอบที่ผิด เพราะที่เห็นนี้มีอายุแค่ 6 เดือนเศษๆเท่านั้น
และปลูกในพื้นที่เป็นทรายจัดเช่นกัน

เป็นความจริงที่ว่า  ต้นพืชที่มีปริมาณพื้นผิวใบมากกว่าจะดักจับ-ดูดซับเอาพลังงานแสงแดดมาใช้งานได้มากกว่าต้นที่มีพื้นที่ผิวใบน้อยกว่า  แต่ถ้าหากมีแต่ปริมาณของใบเพียงพอที่พร้อมทำงานได้เต็มที่  แต่ขบวนการอื่นๆอย่างการดูดซับน้ำ-แร่ธาตุอาหารในดินกระทำได้ไม่สมดุลเท่าทันกัน พลังงานที่ได้รับก็ไม่เกิดผล เนื่องจากระบบรากไม่ได้พัฒนาเพิ่มมากขึ้น  พิเคราะห์ดูแล้วเหมือนจะอับจนสิ้นหนทาง  เพราะจากการทดสอบเพิ่มเติมอาหารพืช (ปุ๋ย) ก็ดี ให้สารอาหารเสริมเพิ่มก็ดี  ใช้ฮอร์โมนเร่งก็ดี  ล้วนไม่สามารถทำให้ต้นพืชบรรลุถึงศักยภาพสูงสุดที่มันมีอยู่เพื่อเพิ่มขยายการงอกราก แตกกิ่ง  ออกใบได้มากเพียงพอ  มีแต่วิถีทางเทคนิค ชักนำพันธุกรรมพืช เท่านั้นที่สามารถรังสรรค์ปรากฏการณ์ที่ต้องการนี้ได้

สาร GPIT เป็นสารสมุนไพรจากธรรมชาติหลายชนิดในสัดส่วนที่เหมาะเจาะพอดี   กอปรไปด้วยสารชีวเคมีต่างๆมากมายที่ผ่านการวิจัยอย่างเป็นระบบจากสถาบันวิจัยเกษตรนิเวศวิทยาแห่งมหานคร   คุนหมิง ประเทศจีน พืชที่ได้รับสารดังกล่าว จะเกิดการเปลี่ยนแปลงทางลักษณะภายนอกที่แตกต่างกันไป ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่หน่วยของพันธุกรรมที่มีอยู่ในพืชแต่ชนิดแต่ละสายพันธุ์ รวมทั้งปัจจัยต่างๆที่เกี่ยวข้อง เช่นความเข้มข้นและระยะเวลาที่พืชได้รับสาร อุณหภูมิและสภาพอากาศต่างก็มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงนี้ด้วยเช่นกัน

สภาพของดินที่เป็นทรายร่วนจัด  อันเป็นดินผืนที่ปลูกพืชดังกล่าวที่หยิบยกมา
ให้เห็นถึงความน่าอัศจรรย์ของสาร GPIT ที่น่าทึ่งชนิดที่ผลิตภัณฑ์อื่นๆ
ไม่สามารถเอื้ออำนวยให้ได้

เป็นเรื่องน่าทึ่งและเหลือเชื่อที่สารสมุนไพรสามารถกระตุ้นชักนำการทำงานของยีนที่ควบคุมการทำงานและการแสดงออกของลักษณะต่างๆของพืชได้โดยวิธีการพื้นๆง่ายๆ ทำให้พืชมีอัตราการเจริญเติบโตเร็วกว่าปกติครบถ้วนทุกขบวนการ  นับตั้งแต่อัตราความงอกของเมล็ด  การแตกราก  การแตกหน่อ-กิ่งก้านสาขา การผลิใบ การติดดอกออกผล คุณภาพของผลผิต (ขนาด น้ำหนัก สี กลิ่น รส) ล้วนแต่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีทั้งสิ้น  รวมทั้งภูมิต้านทานต่อโรค-แมลง  ความต้านทานต่อสภาวะอากาศที่แปรปรวน (กระทบแล้ง กระทบหนาว น้ำท่วมขัง ฝนกรด ดินเค็ม) ต่างเปลี่ยนแปลงเป็นไปในทางที่ดีในทางบวกทั้งสิ้น

พืชทุกชนิดทุกสายพันธุ์ที่ได้รับสาร GPIT แค่ 2 ครั้งเท่านั้นตลอดฤดูกาลเพาะปลูก หรือใน 1 รอบปี จะให้ผลผลิตเพิ่มขึ้นตั้งแต่ 20 % จนกระทั่งถึง 200 % เลยทีเดียว  ต้นพืชมีความแข็งแรง เติบโตเร็ว ให้ผลผลิตสูงที่มีคุณภาพเป็นเลิศ  เก็บเกี่ยวได้เร็วขึ้น 5 -10 วัน ลดการใช้ยากำจัดโรค-แมลงได้ไม่ต่ำกว่า 50 % ลดการใช้ปุ๋ยได้ประมาณ 1 ใน 3 ของการใช้ตามปกติ  การกระทำให้พืชบรรลุถึงศักยภาพสูงสุดพร้อมๆกันทุกมิติ  (ผลผลิตสูงสุด คุณภาพดีที่สุด ลงทุนต่ำสุด) ซึ่งปัจจุบันยังไม่มีผลิตภัณฑ์ใดๆในท้องตลาดสามารถสร้างสรรค์ให้ได้ครบครันภายในหนึ่งเดียวเฉกเช่นสาร GPIT ที่มีชื่อทางการค้าว่า นาซี 778  แม้แต่ตัวเดียว

 ต้นพริกที่เห็นทั้ง 2 ต้นนี้ เป็นสายพันธุ์เดียวกัน (ซุปเปอร์ฮอท)
แต่ต้นที่เห็นใหญ่กว่ากัน (มือขวาจับ) ดูเหมือนกลายพันธุ์ไปเลยนั้น
เกิดจากผลของสาร นาซี 778 แค่ 2 ครั้งเท่านั้นเอง

เป็นที่คาดการณ์และมั่นใจได้ว่า เทคโนโลยี ชักนำพันธุกรรมพืช ด้วยสาร GPIT จะมีบทบาทที่สำคัญต่อการเพาะปลูกอย่างกว้างขวางไปทั่วโลกในอนาคตอันใกล้ในไม่ช้านี้โดยไม่ต้องสงสัย เพราะเป็นแนวทางการเกษตรที่ยั่งยืน ปลอดภัยไร้พิษ เอื้ออาทรต่อสุขภาพ เป็นมิตรต่อธรรมชาติ อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ใช้ทรัพยากรอย่างเหมาะสมคุ้มค่าทางเศรษฐกิจ สมตามนัยยะคำว่า เกษตรแสงอาทิตย์ อย่างแท้จริง