1. เกษตรแบบดั้งเดิม

หรือเรียกกันว่า เกษตรยุคโบราณ เป็นการเพาะปลูกแบบดั้งเดิมที่อาศัยธรรมชาติ เพาะปลูกตามฤดูกาล ไถกลบดินในฤดูใบไม้ผลิ หว่านเมล็ดปลูกในฤดูร้อน เก็บเกี่ยวผลผลิตในฤดูใบไม้ร่วง และหยุดพักงดการงานในฤดูหนาวที่ดำเนินมาเป็นเวลาไม่ต่ำกว่าหลายพันปี ในเวลานั้นยังไม่มียา และปุ๋ยเคมี ผลผลิตที่ได้นั้นต่ำเอามากๆ  1 โหม่  (亩 / 0.4 ไร่) ให้ผลผลิตได้ไม่ถึง 1 สื๋อเต็ม (石/ 41 ลิตร) ผลผลิตของการเพาะปลูกขึ้นอยู่กับธรรมชาติดินฟ้าอากาศ เมื่อเผชิญกับภัยธรรมชาติครั้งใดก็ทำให้เก็บกี่ยวไม่ได้ ทำให้เกิดภาวะขาดแคลนเสบียงอาหารขึ้น

2. เกษตรเคมีภัณฑ์

หรือที่เรียกกันว่า การปฏิวัติเขียว เป็นการเพาะปลูกที่ได้นำเอาสารตกค้างหลงเหลือหลังจากการกลั่นน้ำมันดิบมาผลิตเป็นปุ๋ย ยาป้องกัน-กำจัดศัตรูพืช และพลาสติกมาใช้เพิ่มผลผลิตทางการพาะปลูกอย่างกว้างขวาง การเกษตรยุคสมัยนี้มีประวัติดำเนินการมาอย่างต่อเนื่องไม่ต่ำกว่า 100 ปี วิทยาการ-ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ได้นำเข้าไปใช้ในประเทศจีนร่วม 50 ปี  โดยที่ประเทศจีนเป็นประเทศใหญ่ที่มีประชากรมากมายมหาศาล รัฐบาลจึงผลักดันส่งเสริมให้มีการใช้ปุ๋ย ยาเคมีเหล่านี้เพื่อเพิ่มผลผลิต ซึ่งประสบกับความสำเร็จในการเพิ่มผลผลิตได้ถึง 800 ชั่ง ต่อโหม่ว (166 กิโลกรัม / ไร่) และได้ดำเนินการอย่างต่อเนื่องมาอีก 2 0ปี โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงวิธีการแต่อย่างใด ซึ่งก็สามารถคลี่คลายปัญหาความอดหยากของประชาชนจีนได้อย่างน่าพอใจ แต่ทว่าการใช้ปุ๋ย ยา และผลิตภัณฑ์พลาสติกเหล่านี้ในปริมาณมากๆเป็นเวลายาวนานนั้น นำมาซึ่งปํญหาที่ยากต่อการควบคุม ก่อเกิดความเสียหายในหลายๆด้าน เป็นการทำลายระบบทางธรรมชาติ ก่อผลกระทบต่อสภาพแวดล้อม โดยเฉพาะการแปดเปื้อนที่เกิดขึ้นกับผืนน้ำและอากาศ ทำให้พื้นดินก่อตัวแข็งกระด้างและปนเปื้อนด้วยสารพิษ ทำให้โรคและแมลงพัฒนาสร้างภูมิต้านทานต่อสารเคมีที่นำมาใช้อย่างพร่ำเพรื่อ ทำให้ยากต่อการกำจัด ผู้คนจึงโหมเพิ่มปริมาณการใช้อย่างหนักต่อเนื่องเป็นวงจรทวีทับถมกันตลอดเวลา ยิ่งใช้ยิ่งมาก ต้นทุนก็ยิ่งเพิ่ม จนกระทั่งมีผลกระทบโดยตรงต่อสุขภาพของคนเราในท้ายที่สุด   

เนื่องด้วยผลกระทบก่อเกิดในทางลบที่มีต่อสภาพแวดล้อมอย่างรุนแรง ทำให้ผลผลิตทางการเกษตรส่วนใหญ่ในประเทศ (จีน) อย่างธัญหาร น้ำมัน ผัก ผลไม้ ปศุสัตว์และเนื้อสัตว์บรรลุไม่ถึงมาตรฐานการส่งออก กรณีเกิดเป็นพิษอุบัติขึ้นบ่อยครั้ง ทำให้เกษตรกรผู้ผลิตเองก็ยังไม่กล้าบริโภคพืชผลที่ตนเองผลิตขึ้น (เพราะรู้เห็นเป็นเอง) และในช่วงระยะเวลาใกล้ 20 ปีมานี้ โรคมะเร็งชนิดต่างๆ โรคเลือด โรคหัวใจ โรคเม็ดโลหิตขาว รวมทั้งโรคที่ไม่เคยเกิดขึ้นให้เห็นมาก่อน ก็ปรากฏมีให้เห็นกัน ทำให้รัฐบาลประเทศต่างๆทั่วโลก รวมทั้งองค์การอนามัยโลกได้ให้ความสำคัญและเพ่งเล็งเป็นพิเศษต่อกรณีที่เกิดขึ้นนี้ และเรียกร้องให้มีการประชุมถกถึงหนทางการเปลี่ยแปลงวิถีทางการเกษตรแผนใหม่ขึ้น ซึ่งก็คือ เกษตรแสงอาทิตย์ ที่สนับสนุนให้เลิกใช้ยาเคมี และมาตรการลดการใช้ปุ๋ยเคมีลงด้วย (ที่เรียกว่า เกษตรอินทรีย์)  

การเผชิญหน้ากับปัญหาแนวทางการเกษตรเคมีที่มีผลอันเลวร้ายนี่เอง รัฐบาลทั่วโลก รวมทั้งนักวิชาการทั้งหลายต่างทำการวิจัยและหาหนทางในการยกเลิกการใช้สารเคมีเกษตรในการผลิตพืชผล และพยายามหาแนวทางและเทคนิคใหม่ในการเพิ่มผลผลิตหลังจากงดใช้สารเคมีลงไป จึงได้เน้นถึงการใช้ประโยชน์และประสิทธิภาพจากแสงแดดเป็นธงนำหัวข้อหลักในการวิจัยค้นคว้า ประเทศจีนเองก็ได้จัดตั้งหน่วยงานวิจัย กลไกและขบวนการแสงสังเคราะห์ เป็นกรณีพิเศษ องค์กรนี้จัดตั้งอยู่ภายในศูนย์วิจัยพฤกษศาสตร์จงเคอย่วน (中科院的植物研究所) รัฐบาลได้จัดสรรงบประมาณ 5 ล้านหยวน (สองร้อยห้าสิบล้านบาท) เพื่อวิจัยค้นคว้าหาทางเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการแสงสังเคราะห์ในพืชไร่ 2 ชนิดที่ชาวจีนบริโภคเป็นหลัก นั่นก็คือ ข้าว กับ ข้าวสาลี ให้มีอัตราเพิ่มของแสงสังเคราะห์ขึ้นให้ได้ 20 – 30 % เวลาล่วงผ่านมาหลายปีดีดัก ก็ยังไม่มีแววความคืบหน้าใดๆทั้งจากต่างประเทศและภายในประเทศ

ท่านศาสตราจารย์ น่า จงหยวน ได้ให้ความสนใจต่อสาระสำคัญอันเป็นแก่นของหัวข้อเรื่อง “ประสิทธิภาพของแสงในการต้านความเครียด” (抗逆高光效) นั่นก็คือปัญหาอันเกี่ยวกับประสิทธิภาพของแสงสังเคราะห์กับวิธีการควบคุมความเครียดที่จะนำมาประยุกต์ใช้กับพืชพรรณ์ธัญหารที่ปลูก เป็นหัวข้อและแนวทางทำการวิจัยที่สำคัญยิ่ง จากความมุมานะบากบั่นไม่ย่อท้ออย่างขยันขันแข็งต่อเนื่องกันมาร่วม 14 ปี ผ่านการทดสอบลองผิดลองถูกกว่า 778 ครั้ง จึงประสบกับต้นแบบของความสำเร็จ และได้รับลิขสิทธิ์ค้นคิดประดิษฐ์จากประเทศชาติในปี 1994 และในปี คศ.1999 จึงได้ทำการผลักดันผลิตภัณฑ์นี้ออกสู่ตลาดอย่างจริงจัง (แต่ต้องประสบกับปัญหาการยึดติดกับความเชื่อเก่าที่ยังสลัดไม่พ้นจากความคิดที่ว่า เป็นไปไม่ได้ที่สารสมุนไพรจะให้ผลดีกว่าสารเคมี)

ในปี คศ.1999 กันยายน เหล่านักวิชาการจากกระทรวงเกษตร ศูนย์วิจัยการเกษตร ได้จัดประชุมสัมมาทำการวิจารณ์และประเมินผลงานของท่านศาตราจารย์ น่า จงหยวน  ได้ลงมติสรุปผลว่า ผลงานวิจัยชิ้นนี้ถือเป็น ผลงานยอดเยี่ยมชั้นแนวหน้าของโลก นักวิชาการผู้ชำนาญการด้าน แสงสังเคราะห์ ของประเทศ (จีน) ได้กล่าวยกย่องผลงานการค้นพบและผลิตภัณฑ์ที่ผลิตขึ้นมานั้นป็นสิ่งยิ่งใหญ่ที่น่าสรรเสริญเป็นยิ่งนัก และจากการตรวจสอบของศูนย์วิจัยทางวิชาการของมณฑลยูนนานผ่านทางศูนย์ข้อมูลระหว่างประเทศแล้ว ยังไม่มีรายงานผลการวิจัยทางด้านนี้ทั้งต่างประเทศและในประเทศแต่อย่างใด

3. เกษตรแสงอาทิตย์ และการปฏิวัติเขียวครั้งที่ 2

การค้นพบครั้งใหม่ของเทคโนโลยี GPIT ครั้งนี้ สร้างปรากฏการณ์ที่น่ามหัศจรรย์ขึ้น หาได้เป็นตำนานเรื่องเล่าขานปรุงแต่งขึ้นไม่ ทว่าเป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน การค้นพบครั้งนี้เป็นที่สนใจของสังคมนักวิชาการทั่วโลก (แต่ประเทศไทยไม่ระแคะระคายเลย เพราะเราตั้งเข็มมุ่งตรงไปทางยุโรปและอเมริกามากกว่า อีกทั้งการสื่อสารทางภาษาก็เป็นอุปสรรค์ที่ยุ่งยากเช่นกัน) ท่านนายก เวิน เจียเป่า และรองนายก หุย เหลียงยิ ต่างก็ได้ได้เขียนแสดงข้อคิดเห็นและให้ความสำคัญต่อการค้นพบครั้งนี้ ผลงานครั้งนี้ได้รับการเผยแพร่จากสถานีโทรทัศน์ทุกช่องทั่วประเทศ หนังสือพิมพ์ วารสาสน์ยักษ์ใหญ่กว่า 50 ฉบับต่างประโคมข่าวกันทั่ว โดยเฉพาะหนังสือพิมพ์ระดับประเทศอย่าง เหรินหมินยื่อเป้า ซินฮว๋ายื่อเป้า หนงหมินยื่อเป้า เคอจวี้ยื่อเป้า จิงจี้ยื่อเป้า และกวงหมินยื่อเป้า ต่างก็ได้เสนอข่าวเป็นกรณีพิเศษโดยเฉพาะ และทางสำนักข่าวซินฮว๋าก็ได้นำเสนอข่าวนี้ไปทั่วโลก สร้างความฮือฮาเป็นที่สนใจไปทั่วทุกหนแห่ง สื่อทั้งหลายได้ยกย่องการค้นพบครั้งนี้ว่า เป็นการสร้างอาณาจักรใหม่ของวงการเพาะปลูก  เป็นการโหมโรงเปิดม่านการปฏิวัติเขียวครั้งที่ 2  ที่เรียกกันว่า เกษตรแสงอาทิตย์

เทคโนโลยี GPIT ได้รับการเรียกขานว่าเป็นการปฏิวัติทางการเกษตร เทียบเท่ากับเป็นการปฏิวัติเขียวครั้งที่ 2 เนื่องจากเป็นการเปลี่ยนแปลงวิถีทางการเกษตรในระดับแนวหน้าที่ปลอดสารพิษ ลดการใช้สารเคมี ไม่ก่อมลภาวะ เสริมสร้างสุขภาพที่แข็งแรง เป็นหนทางก้าวสู่ความมั่งคั่งอย่างมั่นคงของเกษตรกรอย่างแท้จริง เป็นเครื่องมือแก้ไขปัญหาการขาดแคลนอาหารการกินของประชากรในสากลโลก ซึ่งเป็นไปดั่งคำพูดของเกษตรกรที่กล่าวว่า เมื่อใช้ GPIT แล้วจะได้รับผลประโยชน์  “ 3,3,5  ” (三高 三无 五省 / ซานกาว ซานหู อู่เสิ่น = สามสูง สามไม่ ห้าประหยัด) สามสูง หมายถึง ผลผลิตสูง คุณภาพสูง ต้านทานโรคสูง สามไม่ ก็คือ ไม่เป็นพิษ ไม่มีสารตกค้าง ไม่ก่อมลภาวะ และ ห้าประหยัด นั้นก็คือ ประหยัดปุ๋ย ประหยัดยา ประหยัดเมล็ดพันธุ์ ประหยัดเวลา และแรงงาน